اسرار مراقبه (هفته یازدهم)

اسرار مراقبه (هفته یازدهم)

روز هفتاد و یکم :

به هفته ی یازدهم دوره ی اسرار مراقبه خوش آمدید. کمکم به پایان دوره نزدیک میشویم. همانطور که در سرفصل های دوره مشاهده کردید، دو هفته ی آخر به موضوع تحقق خواسته ها اختصاص دارد. در این دو هفته با دو رویکرد متفاوت به مراقبه ی تحقق خواسته ها خواهیم پرداخت. رویکرد اول که در این هفته به آن میپردازیم، رویکرد نسبتا ساده تری است که در آن از تکنیک جابه جایی انرژی استفاده میشود. بیایید ابتدا مفهوم انرژی را بررسی کنیم. در فرهنگ غرب برای تعریف انرژی از کلماتی مانند اشتیاق، زندگی، روحیه و قدرت استفاده میشود. در واقع بیشتر غربی ها وقتی کلمه ی انرژی را میشنوند به انرژی الکترومغناطیسی فکر میکنند. این تعاریف در مورد ما نیز صدق میکند، زیرا تفکرمان در این زمینه تا حد زیادی از مفاهیم غربی تأثیر گرفته است. اما با توجه به اینکه خاستگاه اصلی مراقبه شرق کهن است، بد نیست تعریف انرژی را در نظام فکری هند و چین باستان بررسی کنیم تا تصور روشن تری از مفهوم انرژی به دست بیاوریم.

جالب است بدانید که مفهوم انرژی در بیشتر مکاتب باستانی شبیه هم است و اشتراکات بسیار زیادی از این نظر وجود دارد. هندوهای باستان به انرژی میگفتند «پرانا» ( )Pranaو چینیان باستان از واژه ی «چی» ()Qi استفاده میکردند. در فلسفه ی چینی، «چی» به نوعی مایع یا سیال انرژیایی اشاره میکند که به بدن حیات میبخشد و در بعضی از متون معادل نفس در نظر گرفته شده است. اگر یادتان باشد قبلا نیز چند بار در مورد پرانا حرف زدهایم و به صورت مختصر به آن اشاره کرده ایم. پرانا نیروی حیاتی و حیات بخشی است که در مجاری انرژیایی بدن جریان دارد. مهمترین این مجاری، همان سه مجرایی هستند که در بحث تبرک مراکز انرژی به آنها اشاره کردیم، یعنی نادی های پینگالا، سوشومنا و آیدا.

در واقع هدف از مراقبه این است که با این انرژی حیاتی آشنا و از آن آگاه شویم. انرژی حیاتی پیوند نزدیکی با توجه و هشیاری دارد و این پیوند در این شعار متجلی شده است: «توجه شما هرجا باشد، انرژیتان نیز همانجاست.» حال با این توضیحات، میتوانید ارتباط انرژی، ذهن آگاهی، توجه و تنفس را درک کنید؛ همچنین هدف بسیاری از تمریناتی که تا به اینجا انجام داده ایم، به احتمال زیاد برایتان روشن شده است .
با توجه به انتزاعی و فلسفی بودن بحث انرژی حیاتی، خرافات و ادعاهای نادرست زیادی وارد این حوزه شده است. اما ما در مراقبه به شکلی کاملا ملموس و عینی با انرژی حیاتی برخورد میکنیم. همانطور که میدانید رشته های عصبی در سراسر بدن وجود دارند و ارتباط بین مغز و بدن را میسر میکنند. فعالیت سیستم عصبی به شکل تکانه های الکتریکی است و الکتریسیته نیز شکلی از انرژی محسوب میشود. پس ما میخواهیم در تصویرسازی هایمان از یک سیستم واقعی به نام سیستم اعصاب بدن استفاده کنیم.

حال سوال این است که چگونه باید این انرژی را حس کنیم؟ قبلا نیز توضیح داده شد که انرژی را میتوان به شکل گرما و گزگز احساس کرد. بنابراین کاری که در مراقبه انجام میدهیم، بسیار ساده است. کافی است که روی نقطه ای از بدنمان تمرکز کنیم و انرژی را به شکل گرما در آنجا حس کنیم.

در این جلسه با یک مراقبه ی کره ای به نام «جیگام» ()Jigam آشنا خواهیم شد. جیگام در اصل برای آرام کردن همهمه ی ذهنی، ریلکسیشن و افزایش تمرکز به کار میرود. در این مراقبه، ابتدا باید با نوک انگشتانتان چند بار به فرق سر یا به نوک انگشتان دست مقابل ضربه بزنید تا حالت گزگز در آنها ایجاد شود. سپس بدون اینکه شانه تان را حرکت دهید، با حرکت مفصل آرنج، دست هایتان را هماهنگ با دم و بازدم، به اندازه ی عرض شانه از هم دور و دوباره به هم نزدیک کنید.

قبل از شروع مراقبه، به عنوان تمرین چند ثانیه دستهایتان را به هم بمالید تا گرم شوند. سپس روی این گرما تمرکز کنید. هر بار که این تمرین را انجام میدهید، کمی فاصله ی بین دست هایتان را بیشتر کرده و سعی کنید همچنان گرما را احساس کنید. قبل از شروع مراقبه این تمرین را به مدت چند دقیقه انجام دهید.

تمرین روز هفتاد و یکم:

تمرین حس کردن انرژی در کف دست را چند بار دیگر انجام دهید. یادتان باشد که هر بار، کمی فاصله ی دستهایتان را بیشتر کنید.

بسیار خوب حالا به فایل صوتی مراقبه گوش فرا دهید.

تبریک می گوییم!
اگر فایل صوتی مراقبه ی امروز را به طور کامل گوش کرده باشید،
30دقیقه مراقبه و ذهن آگاهی را با موفقیت به انجام رساندید.

روز هفتاد و دوم :

در این جلسه میخواهیم به بحث جابه جایی انرژی بپردازیم. قبل از شروع بحث، مسیر کلی مراقبه ی این هفته را با هم مرور کنیم: در این هفته میخواهیم انرژی را از اندام های حرکتیمان به ستون فقرات منتقل کنیم، سپس انرژی خواسته مان را به آن اضافه کنیم و در آخر این انرژی را به بدن برگردانیم . همانطور که در   جلسه ی قبل اشاره شد، مغز ما به واسطه ی سیستم اعصاب محیطی، تقریبا با همه ی نقاط بدن در ارتباط است. به تصویر شماتیک سیستم عصبی در صفحه ی بعد نگاه کنید. سیستم اعصاب دو نوع رشته دارد، رشته های آوران و رشته های وابران. رشته های آوران اطلاعات حسی را از بدن به سمت مغز می آورند و      رشته های وابران، دستورات مغز را به بدن منتقل میکنند. اندام های حرکتی یعنی دستها و پاها به صورت مستقیم با مغز در ارتباط نیستند. اعصاب این اندام ها در اصل به نخاع وصل میشود و نخاع در داخل ستون فقرات قرار دارد.

در واقع ستون فقرات در سنت های مراقبه مرکز انرژی بدن محسوب میشود. در این سنت های فکری اعتقاد بر این است که انرژی حیاتی از راه ستون فقرات وارد بدن میشود و از آنجا در قسمتهای مختلف بدن پخش میشود. میتوانیم این انرژی را قبل از اینکه وارد بدن شود، تغییر دهیم و نیت و خواسته مان را به آن القا کنیم. با جزئیات این بحث در جلسه ی آینده آشنا خواهیم شد. فعلا فقط میخواهیم یاد بگیریم که انرژی را از اندامها وارد ستون فقرات کنیم. اما چرا باید این کار را بکنیم؟

همانطور که در هفته ی قبل دیدیم، بهترین کار در هنگام تجسم خواسته ها این است که فرایند و کارهایی را تجسم کنیم که ما را به تحقق هدفمان نزدیک میکنند. حال در این هفته میخواهیم انرژی این تجسم و تصویرسازی را وارد دستها و پاهایمان کنیم. در واقع پاها در اینجا نماد حرکت هستند و ما با پاهایمان به سمت هدفمان حرکت میکنیم. دستها نیز نماد کار هستند و ما با استفاده از دستها، طرح های ذهنیمان را پیاده میکنیم. پس برای تحقق هدفمان باید انرژی دست و پا را با نیتمان همسو کنیم.

برای اینکه این بحث برایتان ملموستر شود، اینطور به قضیه نگاه کنید: گفتیم توجه هر کجا باشد، انرژی نیز همانجاست. ما در این مراقبه میخواهیم توجه یا انرژیمان را از اندامها خارج و به ستون فقرات منتقل کنیم. وقتی همه ی توجه و انرژیمان را در ستون فقرات جمع کردیم، میخواهیم نیتمان را به این انرژی اضافه کنیم و آن را تغییر دهیم. سپس این انرژی و اطلاعات جدید را از طریق اعصاب حرکتی به دستها و پاهایمان برمیگردانیم و به این ترتیب، کارهایی را در بدنمان نهادینه میکنیم که ما را در مسیر تحقق هدفمان قرار میدهند. در واقع میخواهیم این کارها را به بخشی از هوش جسمی مان تبدیل کنیم.

یکی از مهمترین سوالاتی که در روز اول دوره مطرح شد، این سوال بود: اگه زندگیم نتیجه ی افکارمه، چرا شبیه افکارم نیست؟ پاسخ این سوال در هوش جسمی نهفته است. ما بیشتر زندگیمان را در حالت خودکار سپری میکنیم. گویی بدن ما یاد گرفته است زندگیمان را بچرخاند تا ما بتوانیم به چیزهای مهمتر فکر کنیم. ما حتی کارهای پیچیدهای مانند رانندگی کردن را نیز به صورت خودکار انجام میدهیم. و همین کارهای خودکار هستند که تعیین میکنند ما در زندگیمان به کجا میرسیم.

البته فقط به جنبه ی تاریک قضیه نگاه نکنید. هوش جسمی مقوله ی فوق العاده جالب و مفیدی است. وقتی مسابقات ورزشی را تماشا میکنید، در واقع دارید هوش جسمی بازیکنان را تماشا میکنید. برای مثال به بازی هایی فکر کنید که با توپ سر و کار دارند، مانند تنیس، پینگ پنگ، والیبال، فوتبال و غیره. در همه ی این بازی ها سرعت توپ میتواند بسیار زیاد باشد. به نظر شما بازیکنی که یک سرویس سرعتی والیبال را دریافت میکند (که گاهی سرعتش به 100 کیلومتر در ساعت نیز میرسد،) واقعا مسیر و سرعت و زاویه ی حرکت توپ را حساب میکند و آگاهانه بدن و دستش را برای دریافت توپ تنظیم میکند؟ خیر به هیچ وجه. او همه ی این کارها را به صورت خودکار و بدون فکر کردن انجام میدهد و حتی خیلی وقت ها اصلا به توپ نگاه نمیکند.

برای موفقیت لازم نیست حتما کارهای پیچیده و سخت را یاد بگیرید.خیلی وقتها کافی است کارهای ساده را خیلی خوب یاد بگیرید و تغییرات ساده ای در زندگیتان ایجاد کنید. برای نمونه، مسئله ی ساده ای مانند سحرخیز شدن میتواند فرق بین موفقیت و شکست را رقم بزند.

هدف ما در این مراقبه این است که کارهای مورد نظرمان را با استفاده از تجسم و تصویرسازی به بدنمان یاد بدهیم و آنها را به هوش جسمیمان اضافه کنیم. حرکت دادن انرژی کار سادهای است گفتیم انرژی همان توجه است. پس برای حرکت دادن انرژی کافی است که توجه تان را حرکت دهید و تمرکزتان را در طول بدن جابه جا کنید.

به عنوان تمرین، میتوانید توجه تان را در طول انگشتان دست جابه جا کنید. برای این کار، کف دستتان را روبروی صورتتان نگه دارید. با دقت به نوک یکی از انگشتهایتان خیره شوید. حال به آرامی نگاهتان را به سمت پایین حرکت دهید تا به قاعده ی انگشت برسید. سپس همین مسیر را برگردید. میتوانید این کار را با بقیه ی انگشتهایتان نیز تکرار کنید. برای هر انگشت 10الی 20ثانیه وقت بگذارید.
در مراقبه ی امروز نیز میخواهیم از همین تکنیک استفاده کنیم و تمرکزمان را در طول اعصاب بدن حرکت دهیم. میخواهیم انرژی را از نوک انگشتانمان به سمت ستون فقرات جابه جا کنیم. برای شروع این مراقبه لازم است ابتدا تصور خوبی از سیستم عصبی بدن داشته باشید. بنابراین قبل از شروع مراقبه، چند دقیقه وقت بگذارید و تصویر سیستم عصبی را به دقت نگاه کنید.

تمرین روز هفتاد و دوم:

یک : تمرین جابه جا کردن انرژی در طول انگشت را حداقل یک بار دیگر انجام دهید.

دو : به یادداشت های هفته ی قبل برگردید و طرحی را که برای تحقق خواسته تان ریخته بودید، مرور کنید.

بسیار خوب حالا به فایل صوتی مراقبه گوش فرا دهید.

تبریک می گوییم!
اگر فایل صوتی مراقبه ی امروز را به طور کامل گوش کرده باشید،
30دقیقه و 30ثانیه مراقبه و ذهن آگاهی را با موفقیت به انجام رساندید.

روز هفتاد و سوم :

در جلسه ی قبل یاد گرفتیم که انرژی را از اندام های بد به ستون فقرات منتقل کنیم. در این جلسه میخواهیم یاد بگیریم که خواسته مان را به این انرژی القا کنیم. میخواهیم دستورات لازم برای تحقق خواسته مان را به این انرژی اضافه کنیم تا وقتی آن را به اندامهای بدن برگرداندیم، روی همه ی سلولهای بدنمان تأثیر بگذارد و همه ی آنها را در مسیر تحقق خواسته مان قرار دهد.
این کار مانند یک جلسه ی کاری است. در واقع شما در این مراقبه، همه ی کارمندان بدنتان را (که همان انرژی حیاتی هستند) در یک مکان (که همان ستون فقرات است) جمع میکنید و برنامه ی تحقق هدفتان را با آنها در میان می گذارید تا دقیقا بدانند که از آنها چه میخواهید و باید چه کار کنند.

ما در هنگام تجسم خواسته ها با دو مقوله سر و کار داریم، یک فکر و یک احساس. حتما این بحث را از هفته ی گذشته به خاطر دارید. گفتیم دو دیدگاه در مورد روش تجسم خواسته ها وجود دارد؛ روشی که خواسته ها را تحقق یافته فرض میکند و روی احساس ناشی از تحقق خواسته مانور میدهد و روشی که روی فرایند تحقق خواسته ها کار میکند. ما در این هفته از روش دوم استفاده میکنیم. اما در این روش باید روی چه احساسی تمرکز کنیم؟ خب اگر شما مدیر یک شرکت باشید، برای اینکه به کارمندانتان انگیزه بدهید چه کار میکنید؟ آیا به آنها میگویید که به هدفمان رسیده ایم و دیگر لازم نیست کاری انجام دهیم؟ یا به آنها میگویید تلاش کنید، چیزی نمانده است که به هدفمان برسیم؟

اگر یادتان باشد، در هفته ی قبل گفتیم تحقیقات نشان میدهد تصویرسازی زمانی بیشترین اثر را میگذارد که فرد به خواسته اش نزدیک باشد. گفتیم در مراقبه ی امروز، فرایند تحقق خواسته مان را تجسم میکنیم، یعنی کارهایی را تجسم میکنیم که ما را به خواسته مان نزدیک میکنند. پس احساسی که در این روش باید رویش تمرکز کنید، احساسی است که در هنگام نزدیک شدن به خواسته تان در شما ایجاد میشود. با این کار از معایب روش اول در امان میمانید؛ مغزتان فکر نمیکند که هدفتان محقق شده است و نه تنها انگیزه تان را از دست نمیدهید، بلکه با انگیزه ی مضاعف تلاش میکنید که به خواسته تان برسید.

وقتی به خواسته تان نزدیک میشوید و چیزی به تحقق خواسته تان نمانده است، چه احساسی دارید؟ در این مواقع به احتمال زیاد چیزهایی مانند شور و شوق، بیتابی، خوشحالی، هیجان، شجاعت، هدفمندی، رضایت، اعتماد به نفس، شکرگزاری و غیره را تجربه میکنید. قبل از اینکه روال مراقبه ی امروز را بررسی کنیم، چند دقیقه فکر کنید و ببینید که در هنگام نزدیک شدن به تحقق خواسته تان چه احساسی را تجربه میکنید.

در مراقبه ی امروز ابتدا باید مانند مراقبه ی دیروز، انرژی را از اندامها وارد ستون فقرات کنیم. در واقع این انرژی خنثی است و باید آن را در جهت تحقق  خواسته مان تنظیم کنیم. وقتی انرژی را در ستون فقرات جمع کردیم، تصویرسازی را شروع میکنیم. ابتدا باید به هدفتان فکر کنید و سپس فرایند تحققش را تجسم کنید. سپس باید روی احساسی که در هنگام نزدیک شدن به تحقق هدف در شما ایجاد میشود تمرکز کنید. در ادامه باید فکر و احساستان را به انرژی موجود در ستون فقرات القا و این انرژی را روی تحقق خواسته تان تنظیم کنید. سپس باید این انرژی را به بدنتان برگردانید تا نیت و احساس شما را به همه ی سلول های بدنتان منتقل کند.

برای اینکه تصور واضح تری از مرحله ی القای نیت و احساس به انرژی ستون فقرات داشته باشید، تصور کنید که ستون فقراتتان مانند یک لوله ی شفاف پر از آب است. احساستان را نیز یک جوهر رنگی در نظر بگیرید. اگر یک قطره جوهر رنگی به آب اضافه کنید چه اتفاقی میافتد؟ جوهر در آب حل میشود و رنگ آب را تغییر میدهد. این انرژی دیگر خنثی نیست، بلکه دارد فکر و احساس شما را حمل میکند.

تمرین روز هفتاد و سوم:

چند مورد از موفقیت ها و دستاوردهای گذشته را انتخاب کنید. قبل از اینکه این موفقیت ها به دست بیایند، مانی که به تحقق آنها نزدیک بودید، چه احساسی داشتید؟

بسیار خوب حالا به فایل صوتی مراقبه گوش فرا دهید.

تبریک می گوییم!
اگر فایل صوتی مراقبه ی امروز را به طور کامل گوش کرده باشید،
31دقیقه مراقبه و ذهن آگاهی را با موفقیت به انجام رساندید.

روزهفتاد و چهارم :

در جلسه ی قبل نسخه ی کامل مراقبه ی تحقق خواسته ها را یاد گرفتیم. در این جلسه میخواهیم نکات تکمیلی این مراقبه را با هم بررسی کنیم.
ابتدا به سوالی میپردازیم که احتمالاً ذهنتان را درگیر کرده است: چرا باید انرژی را وارد ستون فقرات کنیم؟ خب همانطور که در مبحث تبرک مراکز انرژی دیدید، بیشتر چاکراها در مسیر ستون فقرات قرار دارند و مهم ترین کانال انرژیایی بدن نیز دقیقا روی ستون فقرات قرار می ِ گیرد، یعنی نادی سوشومنا. در نظام فکری هندوها اعتقاد بر این است که انرژی هستیبخش خداوند وارد نادی سوشومنا شده و از طریق این نادی در چاکراها پخش میشود. بنابراین ستون فقرات از نظر انرژیایی اهمیت بسیار زیادی دارد.

اما ستون فقرات از نظر فیزیکی نیز بسیار مهم است. ستون فقرات جایی است که نخاع در داخلش قرار میگیرد. نخاع نیز مانند مغز بخشی از سیستم اعصاب مرکزی ( )CNSبدن است. 31جفت عصب از نخاع منشعب میشود که به آنها اعصاب نخاعی گفته میشود. بیشتر قسمت های بدن اعصاب خود را از نخاع دریافت میکنند.

بنابراین هم از نظر انرژیایی و هم از نظر فیزیکی، نخاع و ستون فقرات بسیار حائز اهمیت است و میتوان به ستون فقرات لقب «نیروگاه زندگی» را داد. به همین دلیل است که انرژی را وارد ستون فقرات میکنیم و با القای فکر و احساسمان به این انرژی، آن را با خواسته مان همارتعاش میکنیم.

نکته ی بعدی اینکه هدف از این مراقبه این نیست که هدف شما را برایتان محقق کند. بلکه هدف این است که شما را برای انجام کارهایی آماده کند که شما را به هدفتان میرسانند. بنابراین سعی کنید بعد از مراقبه نیز در طول روز همین ذهنیت را حفظ کنید؛ همین کارها را انجام دهید و همین احساسی را در خودتان ایجاد کنید که در هنگام مراقبه احساس میکنید. بنابراین باید مراقبه را تبدیل به «مراقبت» کنید؛ یعنی آن را به همه ی لحظات زندگیتان تعمیم دهید و به قول تیکناتهان
Thich Nhat Hanh

«در هر لحظه از زندگیتان در حال مراقبه باشید.»

بنابراین هدف و احساسی را که در مراقبه روی آن کار میکنید، وارد زندگیتان کنید. اینگونه نباشد که در هنگام مراقبه پر از انگیزه و اشتیاق باشید، اما در زندگی واقعی حس و حال هیچ کاری را نداشته باشید و حاضر نباشید که حتی یک گام کوچک نیز در راستای تحقق هدفتان بردارید.

نکته ی آخر اینکه فکر نکنید با یک بار مراقبه کردن قرار است اتفاق خاصی بیفتد. بله این مراقبه تأثیرگذار است و در هفته ی گذشته نیز اشاره کردیم که اثرگذاری تصویرسازی از نظر علمی ثابت شده است. اما این نکته را در نظر داشته باشید که یک بار انجام دادن این مراقبه نمیتواند زندگی شما را متحول کند. هر بار که این مراقبه را انجام میدهید، یک تغییر کوچک و موقت در شما ایجاد میشود. و اگر این مراقبه را تکرار کنید، به مرور زمان این تغییرات کوچک و موقت روی هم جمع و به یک تغییر بزرگ و دائمی تبدیل میشوند.

تمرین روز هفتاد و چهارم:

همین امروز یک اقدام عملی در راستای تحقق خواسته تان انجام دهید.

بسیار خوب حالا به فایل صوتی مراقبه گوش فرا دهید.

تبریک می گوییم!
اگر فایل صوتی مراقبه ی امروز را به طور کامل گوش کرده باشید،
31دقیقه و 30ثانیه مراقبه و ذهن آگاهی را با موفقیت به انجام رساندید.

روز هفتاد و پنجم :

در این جلسه قصد داریم چند نکته ی بسیار مهم را در مورد تحقق خواسته ها و اهداف بررسی کنیم. نکته ی اول رابطه ی خوشبختی با تحقق اهداف است. تحقیقات نشان می دهد که تحقق اهداف لزوما باعث افزایش احساس خوشبختی و خوشحالی نمیشود، بلکه برعکس، کسانی که از نظر عاطفی وضعیت مساعدتری دارند و بیشتر احساس خوشبختی میکنند، احتمال موفقیتشان بیشتر است. بنابراین اگر با مشکلاتی مانند بدبینی و افسردگی دست و پنجه نرم میکنید و یا از نظر عاطفی وضعیت خودتان را مطلوب ارزیابی نمیکنید، رفع این مشکلات را به تحقق هدفتان گره نزنید و رسیدگی به آنها را به تعویق نیندازید. تحقق هیچ هدفی نمیتواند افسردگی را درمان کند. بهتر است همین حالا دست به کار شوید و با هر روشی که صلاح میدانید، برای رفع این مشکلات اقدام کنید. با این کار شانس موفقیت شما در تحقق خواسته هایتان بیشتر میشود.

نکته ی بعدی اینکه سعی کنید در مسیر تحقق اهداف به صورت منظم خودتان را ارزیابی کنید. بازخورد بگیرید و ببینید در کجای مسیر قرار دارید. بهتر است ارزیابی هایتان را به صورت کتبی انجام دهید تا بعداً بتوانید دوره های مختلف را با هم مقایسه کنید. اگر متوجه شدید که در یک دوره سرعت پیشرفتتان کم شده است و کارها خوب پیش نمیرود، بگردید و ایراد کار را پیدا کنید. گاهی لازم است که در بخشی از مسیر، رویکرد و راهبردمان را تغییر دهیم.

یکی از سوالاتی که برای بیشتر افراد در مورد اهدافشان پیش میآید، این است که آیا در مورد هدفم به بقیه چیزی بگویم یا نه. تحقیقات نشان میدهد که وقتی افراد در ملأ عام اعلام میکنند که تصمیم گرفته اند به هدفی برسند، احتمال اینکه به آن هدف برسند بیشتر میشود. دلیل این مسئله به اصل روانی مهمی به نام اصل «سازگاری» ( )consistencyبرمیگردد. بر اساس این اصل، ما انسانها همیشه تمایل داریم که بین حرف و عملمان سازگاری وجود داشته باشد. در نتیجه وقتی حرفی را در جمع میزنیم، در آینده طوری عمل میکنیم که حرفمان درست از آب در بیاید. پس میتوان گفت بهتر است در مورد اهدافتان با بقیه حرف بزنید و به آنها بگویید چه برنامه هایی دارید.

اما اگر دوست ندارید هدفتان را علنی کنید و میخواهید کارتان را در خفا ادامه دهید، دستکم میتوانید در مورد تصمیماتی که برای تحقق هدفتان گرفته اید، حرف بزنید. برای مثال میتوانید بگویید: «تصمیم گرفته ام ورزش کنم» یا «تصمیم گرفته ام سحرخیز شوم.»

و نکته ی آخر اینکه در رابطه با اهدافتان انعطاف نشان دهید. وقتی در مسیر تحقق هدفتان گام برمیدارید، ممکن است بعد از مدتی متوجه شوید که واقعا علاقه ای به این هدف ندارید یا واقعا از پس آن برنمی آیید. برای مثال ممکن است مدت ها تلاش کرده باشید که صبح ها ساعت 6بیدار شوید و ورزش کنید، اما به نتیجه نرسیده باشید. منظور از انعطاف این نیست که زود جا بزنید و اهدافتان را ول کنید، بلکه منظور این است که منطقی برخورد کنید. با اهداف تان ازدواج نکنید. شاید واقعا این هدف مناسب شما نیست. شاید اصلا توان رسیدن به این هدف را ندارید. وقتی با این حالت مواجه شدید، خوب به مسئله فکر کنید و بعد از مشورت و همفکری با دوستانتان، در مورد ادامه دادن یا ادامه ندادن مسیر تصمیم بگیرید.

تمرین روز هفتاد و پنجم:

اگر واقعا مصمم هستید که هدف درستی انتخاب کردهاید، در مورد هدفتان با حداقل یکی از دوستان نزدیک و یا اعضای خانوادهتان حرف بزنید.

بسیار خوب حالا به فایل صوتی مراقبه گوش فرا دهید.

تبریک می گوییم!
اگر فایل صوتی مراقبه ی امروز را به طور کامل گوش کرده باشید،
32دقیقه مراقبه و ذهن آگاهی را با موفقیت به انجام رساندید.

روز هفتاد و ششم و هفتاد و هفتم :

استراحت!
در روز هفتاد و ششم و هفتاد و هفتم می توانید آموزه های 5روز اخیر را جمع بندی کنید. همچنین در صورتی که در طول هفته به هر دلیلی از برنامه ی تمرینات عقب افتاده اید می توانید در این دو روز جبران کنید.