تفاوت مراقبه با مدیتیشن:

مدیتیشن تکنیکهای ساختاریافته برای برنامه ریزی و هدفمند ساختن ذهن شلوغ و بی قرار است که هر تکنیک برنامه و هدف خاص دارد.

مراقبه یعنی تمرکز در لحظه حال مراقب به معنای حضور در لحظه حال با هوشیاری بالا و آگاهی به ذهن جسم احساسات و ارتعاشات لحظه‌ای حال است در مراقب شما با بی نهایت جریان ها روبرو می‌شوید و الزاما نیاز به رعایت بستن چشم و تکنیک خاصی نیست بلکه حضورتان را در لحظه‌ای حال رعایت الگو و نگرش معنوی درون گریست.

تمرکز یعنی پیام‌آور هوشیاری مدیتیشن یعنی پیام‌آور وسعت و مراقبه یعنی پیام‌آور یگانگی جدایی‌ناپذیر.

تفاوت مدیتیشن مراقبه و تمرکز:

تمرکز به معنی هوشیاری و مراقبت است ترس شک نگرانی و اضطراب دشمنانه درونی ما هستند که آرامش و آسایش ذهنی ما را از بین می‌برند با تمرکز می توان از ورود این دشمنان به ذهن جلوگیری کرد.

مدیتیشن

اگر ما بر اساس ویژگی الهی مانند نور یا آسایش یا محبت مدیتیشن کنیم یا اگر به شکل انتزاعی بی کرانی ابدیت یا جاودانگی مدیتیشن کنیم آنگاه همواره احساس می‌کنیم که یک قطار سریع سیل به درون ما وارد می‌شود و با وجود حرکت دائمی قطار مادر آسایش مدیتیشن می‌کنیم قطار به شکل بی پایانی به سمت هدف در حرکت است و مدیتیشن ما را به یک هدف تجسم شده می‌برد.

مراقبه

در مراقب ما کل هستی و هدف نهایی را در اعماق هستی احساس می‌کنیم که با مراقبه احساس می‌کنید در درون خودمان کل هستی را با نور بیکرانش یش و رحمت داریم هیچ فکر و ایده وجود ندارد در مراقبه همه چیز ادغام شده و به شکل یک جویبارها گاهی در می‌آید در بالاترین شکل مراقبه ما احساس می‌کنیم که فقط آگاهی وجود دارد و ما با آگاهی مطلق یکی هستیم اما در بالاترین شکل مدیتیشن یک حرکت پویا وجود دارد که  در آگاهی ما امتداد دارد.

در مدیتیشن ما کاملاً از دنیای درون و بیرون آگاهیم اما تاثیری از آن می گیریم اما در مراقبه ما از دنیای بیرون و درون تاثیر نمی پذیریم اما کل وجود ما بخشی از گوهر هستی میشود گوهری که ما در اعماق درون داریم.

ما تمرکز می‌کنیم زیرا می‌خواهیم هدف خود را پیدا کنیم مدیتیشن می‌کنیم تا در قلب هدف زندگی کنیم و مراقب می‌کنیم چون با هدف یکی شویم.